Շարունակելով բիզնեսի մասին կրթական նյութերի պատրաստումը, այսօր կխոսենք աքսելերատորի և բիզնեսում դրա ունեցած անգնահատելի դերի մասին։
Ի՞նչ է աքսելերատորը
Անվանումն ունի անգլիական ծագում և առաջացել է արագացնել բառից:
Աքսելերատորը ինտենսիվ կրթական ծրագիր է ստարտափերի համար։ Այն օգնում է բարելավել արտադրանքը և բիզնեսը հասցնել բոլորովին նոր մակարդակի: Այն նկարագրում է ինչպես հաստատությունը, այնպես էլ բուն կրթական ծրագիրը: Դասական աքսելերատորը ստարտափի հետ աշխատում է 3-4 ամիս։ Այն տրամադրում է ուսուցում, մենթորների աջակցություն, օգնում է ձեռք բերել կապեր (մասնավորապես՝ պոտենցիալ ներդրողներ) և որոշ դեպքերում գումար է տալիս բիզնեսի զարգացման համար։
Աքսելերատորի շնորհիվ թիմերը արդյունքների են հասնում ոչ թե տարիների, այլ ամիսների ընթացքում:
Աքսելերատորների տեսակները
Բիզնես արագացուցիչների կամ աքսելերատորների երկու հիմնական տեսակ կա.
Seed ծրագրերը տևում են երկու-չորս ամիս և կենտրոնանում են ավելի քիչ հասուն, սկսնակ ձեռնարկությունների վրա՝ զարգացնելով նրանց բիզնեսի հիմունքները` հնարավորություն տալով ներկայացնել իրենց գաղափարները ներդրողներին:
Երկրորդ փուլի ծրագրերը տևում են մինչև վեց ամիս և կենտրոնանում են ավելի զարգացած ձեռնարկությունների վրա՝ դրանք կապելով աջակցության և հնարավորությունների շրջանակի հետ:
Ի՞նչ տեսք ուներ առաջին աքսելերատորը
Առաջին ընկերությունը, որն օգտագործեց «արագացուցիչ» բառը 2001 թվականին, Կոլորադոյի Venture Center-ն էր: Այն առաջացել է Boulder Technology Incubator-ից, որը հիմնադրվել է 1989 թվականին։ Դրանից հետո՝ 2005 թվականին, Փոլ Գրեհեմը թողարկեց Y Combinator-ը։ Դա առաջին ընկերությունն էր, որն առաջարկեց եռամսյա խմբային վերապատրաստման ծրագրեր և փոքր ներդրումներ՝ սկսնակ ձեռնարկությունների կողմից երկարատև նախագծերի ինկուբացիայի փոխարեն: Այժմ, այն աշխարհի ամենահզոր աքսելերատորներից մեկն է, որի մեջ մտնելու մասին երազում են գրեթե բոլոր ստարտափերը։ Y Combinator-ից հետո այս ներդրումային մոդելը սկսեց ակտիվորեն կիրառվել։ Այսպես հայտնվեցին այլ հայտնի արագացուցիչներ՝ Plug and Play, Techstars և Seedcamp։
Ինչպե՞ս է աշխատում աքսելերատորը
Աքսելերատոր ծրագիրը նախատեսված է 3-4 ամսվա համար։ Այն բաղկացած է դասախոսություններից, աշխատաժողովներից, մենթորների և փորձագետների հետ հանդիպումներից:
Արագացուցիչները հատուկ նպատակներ են դնում թիմերի համար: Օրինակ՝ 5 անգամ ավելացնել եկամուտը կամ գտնել հաճախորդներին ներգրավելու մեթոդներ՝ անել մի բան, որն ավելի շատ ժամանակ կխլի աքսելերացիայից դուրս: Ի՞նչ է առաջարկում աքսելերատորը ստարտափին՝
1. գիտելիքներ և շփումներ, որոնք կօգնեն բիզնեսի զարգացմանը,
2. ներդրումներ (սովորաբար 20,000 դոլարից մինչև 40,000 դոլար ստարտափի համար),
3. մուտք դեպի մենթորների և փորձագետների մեծ համայնք, որոնք կօգնեն ձեզ արագ բացահայտել և ուղղել բիզնես գործընթացների կառուցման սխալները:
Ո՞րն է տարբերությունը` աքսելերատորի և բիզնես ինկուբատորի միջև
Ինկուբատորը որոշակի ֆիզիկական տարածք է: Այնտեղ հրավիրում են թիմեր ունեցող ձեռներեցներին, ովքեր ասում են. «Հարգելիներս, այս տեղը ձեզ համար է։ Այստեղ կարելի է նստել մեկ տարի, երկու, երեք՝ ամսական 5 դոլարով: Այստեղ դուք կունենաք հաշվապահ, մարքեթոլոգ և իրավաբան։ Եվ մենք ձեզ համար կանցկացնենք նաև տարբեր միջոցառումներ և աշխատաժողովներ»։ Այսինքն՝ ինկուբատորը այն կաթսան է, որի մեջ բիզնեսը տարիներ շարունակ եփվում է։ Սկզբում այն դեռ հում է, իսկ հետո կարող է եփվել կամ չեփվել։ Արագացուցիչը միշտ ունի հստակ ծրագիր՝ հստակ նպատակներով և ժամկետներով։ Չի կարելի գալ արագացուցիչի մոտ և ասել. «Ես մի տարի այստեղ կնստեմ, շուրջս կնայեմ, գրքեր կկարդամ, կմասնակցեմ սեմինարների և հետո կմտածեմ»: Ակսելերատորում ստարտափի համար միշտ դրված են կոնկրետ նպատակներ, որոնց իրականացման համար նրանց տրվում է կոնկրետ ժամանակ։ Ավանդական կրթության համեմատ՝ ինկուբատորը դպրոց է, արագացուցիչը՝ համալսարան։
Ինչպե՞ս են ընտրվում ստարտափները
Նախագծերը մտնում են աքսելերատոր՝ անկախ թեմայից: Հիմնական գործոններից են` աշխատող բիզնես գաղափարը, մեծ շուկա մուտք գործելու ունակությունը և աշխարհը «նվաճելու» ցանկությունը: Արագացուցիչի ընտրության գործընթացը սկսվում է հայտի ներկայացմամբ: Դա անելու համար հարկավոր է կայքում լրացնել ձևաթուղթ և հակիրճ պատմել նախագծի և թիմի մասին: Եթե ստարտափը հաղթահարում է նախնական ընտրությունը, ապա նրան հրավիրում են հարցազրույցի։ Աքսելերատորի փորձագետները գնահատում են բիզնեսի և արտադրանքի ըմբռնումը, մտքերի արտահայտման հստակությունը և թիմի համախմբվածությունը: X հատվածում կա նաև երկրորդ փուլ՝ գործընկերների գնահատում։ Այստեղ կարևոր է բիզնեսի համար գաղափարների կիրառելիությունը։ Օրինակ, եթե կոսմետիկայի արտադրող L’Oreal-ը գործընկեր է, և ստարտափն առաջարկում է նոր տեխնոլոգիա գեղեցկության արդյունաբերության համար, ապա արագացուցիչը, ամենայն հավանականությամբ, այս ստարտափը կտանի համապատասխան ճանապարհով: Սովորաբար նրանք ստարտափեր են վերցնում, որոնք առաջադեմ փուլում են։
Բոլորի համար ունիվերսալ պայմանն այն է, որ թիմը պետք է առաջարկի նոր տեխնոլոգիա, որը թույլ կտա այս ամենն համարել ստարտափ։ Օրինակ՝ թխվածքաբլիթների, խողովակների գուլպաների, ստվարաթղթի, սննդի արտադրությունը սկսնակ չի համարվի։ Բայց եթե դուք կանաչ մորեխով բուրգերներ եք պատրաստում, առաքում դրանք դրոններով և բաժանորդագրությամբ վաճառում ամսական 15 դոլարով, սա ստարտափ է, որի համար պետք է վարկածների, մտքերի, ենթադրությունների ցուցակ կազմել, ստուգել դրանք, որպեսզի այն տեղափոխվի ստարտափի կատեգորիայից` բիզնեսի կատեգորիային։
Ի՞նչ է պատահում ստարտափի հետ աքսելերատորում
Ստարտափն ունի հստակ գործողությունների ծրագիր՝ նա հստակ հասկանում է իր արտադրանքը, հաճախորդը և շուկան: Այն ներգրավում է ներդրումներ, սկսում կամ շարունակում է վաճառել իր արտադրանքը հաճախորդներին, հավաքագրում է նոր աշխատակիցներ, դառնում բիզնես:
Որտեղի՞ց է ստացվում ստարտափների ֆինանսավորումը
Բացի կրթությունից և ցանցերից, արագացուցիչների մոտավորապես 70%-ը ներդրումներ է կատարում զարգացման մեջ: Դրա համար նրանք մասնաբաժին են վերցնում բիզնեսում։ Օրինակ՝ 20000 կամ 50000 դոլարի դիմաց ստարտափը տալիս է բաժնետոմսերի 7%-ը։ Մեկ այլ մոդել՝ աքսելերատորը նույնպես մասնաբաժին է վերցնում բիզնեսից, բայց միայն հաջող ավարտի դեպքում, եթե ստարտափը ծրագրի ավարտին վերածվել է լիարժեք բիզնեսի։ Կան ֆինանսավորման այլ մոդելներ՝
1. պետական դրամաշնորհներ,
2. մասնավոր ներդրողներ,
3. կորպորատիվ հատվածի միջոցներ։
Հիշեցնենք, որ մեր տելեգրամյան ալիքում տեղադրում ենք բիզնեսին վերաբերող կրթական նյութեր ու տարատեսակ դրամաշնորհային ծրագրեր: Միանալու համար սեղմեք այստեղ:
